Tijdens de schrijfmiddag Boek10 van Godijn Publishing woonde ik een workshop bij over de emotiecirkel. Een aantal auteurs bedachten een openingszin en brachten die per ronde steeds met een andere emotie. De zin ‚Het is rustig op de snelweg‘ is bij me blijven hangen. Blij uitgesproken, bang of juist boos… dat leidt geheel verschillende verhalen in. Met de emotie angst kwam dit kortje in me op:
Het is rustig op de snelweg. Kippenvel prikt op mijn armen wanneer ik de lege weilanden zie. Dit klopt niet. Met één hand op het stuur pak ik mijn telefoon. Geen signaal. Ik geef gas en hoop dat ik niet te laat ben. De schuilkelders zijn nog een eind weg.