Een tijdje terug schreef ik al over deze plant die begon te bloeien. Ik was er blij verrast over, aangezien ik de plant met treurig bruin bevlekte blaadjes van de stoep had gered.
Kennelijk was het pas het begin. De bloemen zijn nog veel verder uitgegroeid en strekken zich nu als een trotse kroon boven het gebladerte uit.
Dat mooie dingen, nóg mooier kunnen worden als je het maar rustig de tijd en ruimte geeft… Is dat geen prachtig metafoor?
Yoga Stories 