Op weg naar Tiny

Het is bijna exact een jaar geleden dat ik Tiny Houses ontdekte. Ik was in Amerika en zag op Netflix de documentaire Small is Beautiful. Ik was op slag verliefd en tegen de tijd dat de aftiteling over het beeld kroop, had ik tranen in m’n ogen.

Ik heb daarna nog vaak verlekkerd naar afbeeldingen, filmpjes en websites over dit onderwerp zitten kijken. Maar altijd ging het om Amerika, of eventueel Australië. In ieder geval niet West-Europa waar geen ruimte lijkt te zijn (de ironie!) voor deze bijzondere woonvorm.

Tot ik op een woensdagmiddag begin augustus eens gerichter ging googelen. Zoals me wel vaker overkomt wanneer ik eigenlijk moet werken, hadden de tiny’s mijn hele dag opgeslokt. Ik probeerde de zoektermen “Tiny house + Europa”, “Tiny house + Duitsland”. Er verschenen een stuk of drie websites, een niet al te actief forum; het was niet veel maar toch een spoor van leven. Tot mijn grote verbazing zag ik zelfs een aankondiging van de eerste Tiny House Building workshop die in Duitsland zou plaatsvinden. En ook nog in Keulen, waar ik woon! … maar dan wel over twee dagen al… slik. Dat werd ineens wel heel ‘echt’, was ik daar wel klaar voor? Het is makkelijk om naar een fantasie te verlangen. Het is lastiger, en enger, om daar ineens iets concreets mee te doen.

Nog sterk twijfelend besloot ik die vrijdagavond toch naar het open huis van een werkplaats in het noorden van Keulen te gaan. Die avond was vrij toegankelijk, maar diende ook als sociale aftrap van de workshop. Daar stond ik ineens oog in oog met een Tiny House. Een echte! Niet op het scherm van mijn pc, maar tastbaar, in al zijn houten glorie, recht voor mijn neus. Dat maakte indruk.

Wat ook indruk maakte, was de opkomst. Na zo weinig sporen van de Europese beweging op internet, dacht ik dat er misschien een handjevol mensen aanwezig zou zijn. Ik hoorde dat er bijna 60 deelnemers zich hadden opgegeven. Wow!

Ik maakte kennis met Madeleine, de organisatrice die voor deze workshop, vanuit haar eigen passie, Andrew en Gabriëlla Morrison vanuit Amerika had ingevlogen. Een aantal inspirerende gesprekken later kwam ik tot twee conclusies.
1: Wat een interessante mensen met een prachtige visie op hoe een bevredigend leven eruit zou kunnen zien.
2: Het zijn normale mensen. Dus als zij dit kunnen, kan ik het ook. Ik heb me direct opgegeven voor het complete workshopweekend.

En nu zit ik in de trein naar Aarhus in Denemarken. Bij de workshop waren namelijk ook twee Deense mannen aanwezig die al een Tiny House hebben gebouwd. Zij hebben alle deelnemers uitgenodigd om langs te komen en van de Tiny Lifestyle te proeven. En hoewel ik nog geen concreet idee heb over hoe (en of) Tiny Houses in mijn leven passen, ben ik in ieder geval vastberaden om het concept voor mezelf levend te houden. Ik ga me er actief in verdiepen, en dan maar kijken waar het schip strandt. Of zal ik in de loop van de komende dagen ontdekken dat het toch wel heel erg klein is? Ik ben benieuwd…